"کودکی در ایران" یک مطالعه طولی هشت ساله است که به منظور بررسی ساحتهای مختلف رشد کودکان از پیشدبستان (4 سالگی) تا انتهای دبستان (12 سالگی) طراحی شده و هدف اصلی آن تبیین ارتباط میان دو نوع داده: الف) ویژگیهای فردی، خانوادگی و جمعیتشناختی هر کودک و نیز بافتارهای رشد (مثلاً خانه، پیشدبستانی، مهدکودک و دبستان) و ب) دادههای حاصل از رشد کودکان در ساحتهای شناختی، اجتماعی هیجانی، معنوی، فرهنگی، جسمی، سلامت، و اقتصادی است. گزارشهای مربوط به این پروژه را در ادامه میتوانید ببینید.
طراحی فرآیندهای مطالعه طولی کودکی از سال 1392 آغاز شده و منجر به همراهی سی و دو نفر با همنوا شد. در سال 1393 این مطالعه به نمایندگی از ایران و با نام Longitudinal Study of Iranian Children (LSIC) در انجمن مطالعات طولی جهانی ثبت شد. گزارشهای مربوط به این مطالعه را در ادامه بخوانید.
در این مقاله یازده مورد از آزمونهای به کار رفته در دو موج مطالعه طولی کودکی در ایران، جهت آشنایی معرفی میشوند. مطالعه طولی کودکی در ایران یک مطالعه طولی هشت ساله است که به منظور بررسی ساحت¬های مختلف رشد کودکان از پیش¬دبستان (4 سالگی) تا انتهای دبستان (12 سالگی) طراحی شده و هدف اصلی آن تبیین ارتباط میان دو نوع داده: الف) ویژگیهای فردی، خانوادگی و جمعیت¬شناختی هر کودک و نیز بافتارهای رشد (مثلاً خانه، پیشدبستانی، مهدکودک و دبستان) و ب) دادههای حاصل از رشد کودکان در ساحت¬های شناختی، اجتماعی هیجانی، معنوی، فرهنگی، جسمی، سلامت، و اقتصادی است.
در این مقاله پس از معرفی اجمالی پژوهش مطالعه طولی رشد کودکان ایرانی، به بررسی گروه نمونه از پنج شهر تهران، بندرعباس، مشهد، تبریز و زرند که بر اساس روش تصادف طبقهای و عواملی چون تنوع جغرافیایی و دوزبانگی انتخاب شدهاند پرداخته میشود. سپس ابزارهای استفاده شده در موج یک و دوی مطالعه بررسی شده و در نهایت برخی از نتایج پژوهش منتشر شده است.