"کودکی در ایران" یک مطالعه طولی هشت ساله است که به منظور بررسی ساحتهای مختلف رشد کودکان از پیشدبستان (4 سالگی) تا انتهای دبستان (12 سالگی) طراحی شده و هدف اصلی آن تبیین ارتباط میان دو نوع داده: الف) ویژگیهای فردی، خانوادگی و جمعیتشناختی هر کودک و نیز بافتارهای رشد (مثلاً خانه، پیشدبستانی، مهدکودک و دبستان) و ب) دادههای حاصل از رشد کودکان در ساحتهای شناختی، اجتماعی هیجانی، معنوی، فرهنگی، جسمی، سلامت، و اقتصادی است. گزارشهای مربوط به این پروژه را در ادامه میتوانید ببینید.
در این مقاله پس از معرفی اجمالی پژوهش مطالعه طولی رشد کودکان ایرانی، به بررسی گروه نمونه از پنج شهر تهران، بندرعباس، مشهد، تبریز و زرند که بر اساس روش تصادف طبقهای و عواملی چون تنوع جغرافیایی و دوزبانگی انتخاب شدهاند پرداخته میشود. سپس ابزارهای استفاده شده در موج یک و دوی مطالعه بررسی شده و در نهایت برخی از نتایج پژوهش منتشر شده است.
نویسنده: استخراج از فرهنگنامه و راهنمای کاربر دادههای موج دوم مطالعه طولی در ایران، گردآورندگان: زینالعابدین صفری، علی عسگری، مونا مهدیان، موسسه آموزشی پژوهشی همنوای آوای رویش، چاپ یکم، ۱۳۹۵ چکیده: در این مقاله یازده مورد از آزمونهای به کار رفته در دو موج مطالعه طولی کودکی در ایران، جهت آشنایی معرفی میشوند. مطالعه طولی کودکی […]
مطالعه در سال 1392 در پنج شهر، با 500 مشارکت کننده آغاز و تا کنون دوهزار داده (رکورد) برای هر نفر ثبت شده است. کودکان در زمان ورود به این مطالعه عموما 4 و پنج ساله بودند و در گام نخست، مطالعه، هشت ساله طراحی شده بود.